ای معلم !
ای نویدآگاهی
ای شکوه انسانی

توباغبان اندیشه ای      
برگ و بارجان را ریشه ای
درس تودرس عشق وآزادگي
توچراغ راه زندگي

تونگهبان  فرهنگ واخلاقي
توستاره ی آفاقی
در تاروپود درد مردمي
همنوای فریاد مردمي

مرانگاه تو،
مرا زبان تو،
خشم وخنده ات،
بود پیام آگاهی
باخرد تو همراهی

زمین قلب من
تشنه ی بارش مهرتوبود
دانه های ذهن من 
 به گفتارتو
به کردارتوشکوفه می دهد.

هركجاجانِ آگهی بُود.
نقش مهرتو،ديده مي شود.
درتاروپود جان انسان
هركجا هرسرا هركوي وبرزن
شمع عشق تو روشن

تو پيام آور آرامشي
آموزگارداد ودانشی

درس تو درس همبستگي
رفته از خاطرت خستگي

توآفریدگاری
وارث جان انسانی
سرنوشت انسان،بودبه دست تو.

اي معلم ! 
ای نوید آگاهی
ای شکوه انسانی